قهر و آشتی ..

بسمه تعالی

هر بار جور دیگری ردّ جوابم می کنی

انگار که بیگانه ام  ، وقتی خطابم می کنی

گاهی برایم می نویسی  ، آشنایت نیستم

گاهی مرا با غمزه ای ، مست و خرابم می کنی

روزی برایم موج بر میداری از روی شعف

گاهی حباب نازکی  بر روی آبم می کنی

با آن همه خوبی که با من می کنی از جان و دل

من مانده ام گاهی چرا  قهر و عتابم می کنی ؟

آشفته می سازی مرا با یک نگاه دل  ربا

اینگونه می سوزانی و عین کبابم می کنی

گفتی حسابم را جدا   خواهی نمود از دیگران

اما تو با رفتار خود ، دشمن حسابم می کنی

مثل شراب ناب از لب می تراود واژه ها

با واژه ها ، دلبسته ی جام شرابم می کنی

جواد مهدی پور