دیوان عشق ..

بسمه تعالی

سینه ی لرزان تو  تفسیری از " زلزالها " ست

صد گسل در زیر دل دارم که  گویی  " مالها " ست

مثل بم هر چیز در دل بود بیرون ریختم

اینهمه آوار بر روی دلم " اثقالها " ست

آبروی آسمان را می بری با روی خود

ابر های تیره گریانند زین غم  سالهاست

عشق چون اسباب پرواز است تا عاشق شوید

آنچه بالا می برد سیمرغ دل را ، بالهاست

 کم سخنرانی بکن ای شیخ  منبر خسته شد

آنچه مردم را کند گمراه ، قیل و قالهاست

خال کوبی می کنی از شیر بی یال و شکم

غافل از اینکه وقار شیر نر در یالهاست

من تفال می زنم  هر بار بر دیوان عشق

هر چقدر آوازه دارد حافظ ،  از این فالهاست

بوسه ای از خال هندوی تو مستم کرده است

عشق هم مدهوش از زیبایی آن خالهاست

جواد مهدی پور

رویای تو ..

بسمه تعالی

مثل یک قطره به دریای تو می اندیشم

شب مهتاب  به رویای تو می اندیشم

تو مپیندار که با رفتن تو دلشادم

من به تنهایی دنیای تو می اندیشم

از همان لحظه ی دیدار که دل را بردی

به صفای رخ زیبای تو می اندیشم

به خداحافظی تلخ تو سوگند خورم

که در آیینه  به فردای تو می اندیشم

من مسلمانم و زنار به پا می بندم

به نفس های مسیحای تو می اندیشم

عشق ، جادو شده از وسوسه ی چشمانت

من به آن غمزه ی گیرای تو می اندیشم

بوسه  لبریز شد از جام شراب لب تو

با لب داغ  به لب های تو می اندیشم

جواد مهدی پور

خط قرمز ..

بسمه تعالی

خالق از چشمان زیبای تو  خورشید آفرید

خوشه های نور از سیمای تو آمد پدید

من نمی خواهم بهشتی را که بیرون آمدی

می توان از سرخی گلگونه هایت سیب چید

خط فکرم  امتداد خط چشمان تو شد

راه ها پیمود باید تا به چشمانت رسید

جرعه ای از جام لب هایت شرابی خواستم

دور لب هایت برایم خط قرمز را کشید

بس که زیبایی  تو ای رعنا ترین آهوی وحش

آسمان مانند رویت ماه نورانی  ندید

من به آغوش دل انگیز تو عادت کرده ام

می توان در سینه ی داغ تو شب ها آرمید

با وجود عشق گیرای تو ای بانوی من

باید از هر گونه زیبایی که باشد  دل برید

جواد مهدی پور

صدای دل ..

بسمه تعالی

خطا شنیده ای از ما  کرم نما  بگذر

دوباره  مهر بورز از گناه ما بگذر

میان طعنه و تعریف خلق  فرقی نیست

تو رود باش و از این سنگریزه ها بگذر

برای گوش تو آواز های بسیاریست

صدای دل که نباشد از آن صدا بگذر

هر آن بلا که تو را باز دارد از عشقت

بیا و سینه سپرکن  از آن بلا بگذر

من از نگاه ملیحانه  سخت بیمارم

نظاره کن که بمیرم  تو از شفا بگذر

زمان زمان عجیبیست ، دوست یعنی پول

نوشته روی خیابان ، از آشنا بگذر !

جواد مهدی پور

سود و زیان ..

بسمه تعالی

آدم از انبوه نعمت ها زبان را بر گزید

یعنی او مجموعه ی سود و زیان را بر گزید

حرف های آدم عاقل ورای عقل اوست

راستگو با حرف های خود جنان را بر  گزید

آسمان با آنهمه وسعت برایش تنگ بود

مرغ دل در سینه ی من  آشیان را بر گزید

هر پلنگ تیز پا  آهو نمی آرد به چنگ

ماه از ما زخم دید و آسمان را بر گزید

یار  ما را کمتر از خود دید و بی مهری نمود

روی خود بر  تافت ، ازما بهتران را بر گزید

دست بیعت ..

بسمه تعالی

باید از اول  دوباره عشق را باور کنیم

عاشقانه رو به سوی خانه ی دلبر کنیم

عشق را آلوده ی چشمان آهو کرده اند

ما برای عشق از خود معنی دیگر کنیم

دیگران با عشق در میخانه ها رقصده اند

ما به نام عشق در مسجد از آن بهتر کنیم

مثل شاگردی که دائم پای درس عاشقیست

شاه بیت عشق را با جان و دل ازبر کنیم

هر کجا دیدیم آهویی به دام افتاده است

شاخه ای گل آوریم و بر سرش پر پر کنیم

عشق در قاموس خلقت همردیف کیمیاست

این مس تن  را بسوزانیم و با آن  زر کینم

عشق یعنی دست بیعت با خدای مهربان

هر که عاشق نیست او را تل خاکستر کنیم

جواد مهدی پور

فاطمیه ..

بسمه تعالی

عشق هم مانند ماه از دیده پنهان شد شبی

سوره ای از سوره های ناب قرآن شد شبی

آسمان در سوگ ماهش عاشقانه اشک ریخت

چاه در باغ فدک لبریز باران شد شبی

آب را بستند بر روی گل سرخ علی (ع)

از زلال کوثرش عالم گلستان شد شبی

زهرها می ریخت آن بیعت شکن در جام مهر

روز ها بگذشت تا تغییر دوران شد شبی

عهدها بستند مردم با مقام آفتاب

بارها با بدعت او نقض پیمان شد شبی

کینه ی گل در دل روباه ابتر را ببین

با دو صد نیرنگ در ظاهر مسلمان شد شبی

آفتاب مهر را با ابر پنهان ساختند

برخلاف زعم آنها نور افشان شد شبی

مسجد کوفه شبی شق القمر را دیده بود

بازهم در سوگ نور ماه گریان شد شبی

خانه ی بانوی عالم را در آتش سوختند

دشمنی بر مادر غم ها  فراوان شد شبی

فاطمیه  لحظه های جانگداز فاطمه (س)  است

عرش هم در سوگ مادر سخت نالان شد شبی

سال ها بگذشت از این حادثه روزی رسید

در دفاع از حق  زمان سربداران شد شبی

مادرم حق ولایت را به مولا  (ع) داده بود

با کمان غاصبینش تیر باران شد شبی

ناگهان امّ ابیها (س) رفت از دست علی (ع)

در همان بیت الحزن ، شام غریبان شد شبی

فاطمیه عشق را در خویش پنهان کرده است

منتظر هستیم  بلکه  حق نمایان شد شبی

جواد مهدی پور