عیار عشق ..

بسمه تعالی

پیشِ اهلِ معرفت ، فرزانه باشی بهتر ست
نزدِ مستان ، با  خرد بیگانه باشی بهتر ست

بازیِ زنجیر بافی را  نگیر از کودکان 
تا به طفلان می رسی  دیوانه باشی بهتر ست

رقص در بزمِ فنـا ، پرواز تا اوجِ بقـاست
دورِ شمعِ انجمن پروانه باشی بهتر ست

با عیارِ عشق می سازند تا  تـاریخ را
در کتابِ زندگی افسانه باشی بهتر ست

هرزه خندی ، آبروی شیشه را  ریزد به خاک
مِی اگر خوردی ،  لبِ پیمانه باشی بهتر ست

شوکتِ شاهی به آسانی نمی آید به دست
در زمینِ خاکساری ، دانه باشی بهتر ست

ای که  خواهی در حریمِ زلفِ او  محرم شوی
صد زبان خاموش مثلِ شانه باشی بهتر ست

روزگاری  شعله ی آوازِ خنیاگـر شدی
چند روزی شمعِ ماتمخانه باشی بهتر ست

نیست گوشی تا به فریادت رسد ای مرغِ دل
مدتی  در اختناقِ لانـه باشی بهتر ست