میوه ی دانش ..

بسمه تعالی

در سینه ی بی درد ، کمی آه نگه دار

هردم  به قدم های خودت راه نگه دار

سنگ ست در آغوش زمان  ثانیه ، هشدار

آیینه ی دل را  تو از این آه نگه دار

عمرت همه در غفلت بسیار گذشته ست

بر توبه ، از این عمر  تو یک " ماه " نگه دار

هر گاه که دلتنگ شود ماه ، " شب قدر"

جایی تو در این برکه به آن ماه  نگه دار

وقتی که  برادر شدی ، از جان برادر

هر لحظه حفاظت کن و از چاه نگه دار

پرهیز کن از خار ندامت  تو در این باغ

دست از گل و از حادثه  کوتاه نگه دار

از جهل نچیده ست کسی میوه ی دانش

دل را تو در این مدرسه  آگاه نگه دار

از شاخه ی دنیا  تو اگر مهر بچینی

گاهی به کسی هدیه کن و گاه نگه دار

جواد مهدی پور