آرزو ..

بسمه تعالی

در گذار  از شاهـراهِ  زندگی  غافل نباش

نیست جاویدان کسی ، پس خضرِ این محفل نباش

آسمان ، گنجینه ی مِهرست  بر گُل های باغ

ناگران ، ای باغبان  در فکرِ آب و گِل نباش

بختِ سبزِ عشق را ، از پیشگاهِ دل بخواه

در بهارِ بی خزان ، قانع به یک حاصل نباش

حاصلی  غیر از پشیمانی  ندارد آرزو

بعد از این فرمان پذیرِ آرزویِ دل نباش

پای کوبی کن شبیه موجِ سرکش رویِ آب

چون خس و خاشاکِ این دریای بی ساحل نباش

مثلِ هر صاحبدلی ، تعمیرِ جسمِ خویش کن

با خیالِ وصلِ لیلی ، والهِ محمل نباش

نِی سواری می کنی  با خـامه ی تکلیفِ عقـل

عشرتِ طفلانه می خواهی اگر ، عاقل نباش

مارپیچی  راه رفتن ، دور سازد  راه را

مثلِ مستان هر طرف در راهِ حق مایل نباش

فربهی  از مالِ مردم ، رنجِ باریک آورد

مثلِ ماهِ نو ، به نـورِ عاریت  کامل نباش

بارِ دوشِ رهروان را  بر نمی داری  اگر

از گرانجانی  ، غبـارِ راهِ سر منزل نباش