خطر خاطره ..

بسمه تعالی

مثلا صحبت زیبای تو در دل که نشست

در به روی خطر خاطره ی کهنه  ببست

رونق عهد غزالان ِ سر کوی تو شد

از همان لحظه که پیمان تو با باده گسست

هر که از مملکت عشق برون رفت که رفت

عقل از دایره عشق برون نیست ؟ که هست

روشنای شب مهتاب ، دعا می کردم

غافل از اینکه تمام سحر از آینه است

دل به زیبایی آهوی هوایت دادم

تا وفا دار شوم بر سر پیمان الست

کاش میخانه دو تا بود بجای مسجد

جای آن سبحه ی صد دانه ، همه باده بدست

ذکر رب بر لب و دل نیز گناه آلود است

از قضا حضرت قاضی شده گوساله پرست !

جواد مهدی پور

این جان و این دل مال تو ..

 بسمه تعالی

شعری بخوان حرفی بزن از من هواداری بکن

میمیرم از هجران تو باز آ دلا ، کاری بکن

دلتنگ دلبر  می شوم گاهی چه بی دل می شوم

دلواپسم از دوریت ، جانا مرا یاری بکن

مخمورم از چشمان تو این جان و این دل  مال تو

دل در تب تو می تپد حالا بیا کاری بکن

در آسمان آبی دل می درخشی عین ماه

نوری بیفکن در دلم با مهر دلداری بکن

پیمانه ام دادی ولی ، بیمار سیمایت شدم

روحی بدم بر جان و دل ،  درمان بیماری بکن

در سایه سار عشق تو ، عمری بسر آورده ام

در واپسین ِ  لحظه ها کاری مرا باری بکن

یادت بماند هر شب از نام تو گفتم تا سحر

شبنم ببار و صبحدم  لطفی به گلزاری بکن

گل در شکفتن ، از تو یک لبخند زیبا نقش بست

از روی سیمای قشنگت ، پرده برداری بکن

دل از شمیم وصل تو آشفته حال افتاده است

در بوستان شعر خود  گهگاه عطاری بکن

جواد مهدی پور

درد دیوانگی ..

                                       بسمه تعالی


" درد دیوانگی ما دو برابر شده است
شاعری عاشق  یک شاعر دیگر شده است "

عشق را با تو سرودم که غزل حاصل شد
با تو زیبایی شعرم   دو برابرشده است !

تو مرا تا ابدیت به اشارت بردی  
رتبه ام  از همه والاتر و برتر شده است

گوشه ی چشم تو با من غزل عشق سرود
دل من عاشق آن غمزه ی دلبر شده است

مهر خوبان همه در صورت زیبای تو هست
همه ی عالم از اعجاز تو گوهر شده است

به تمنای تو دل دادم  و بی دل ماندم
دل از آن لحظه ی دیدار تو دیگر شده است

عشق یعنی نفس گرم تو در فصل بهار
که بهار از نفس گرم تو بهتر شده است

روح آزاد تو در جان من از جنس من است

روح آزاده ی تو داخل پیکر شده است

جواد مهدی پور

پیمان الست ..

 بسمه تعالی

چنان در پای پیمان تو هستم
که گویی از سفیران الستم

تو از آلاله های دشت نوری
من از جا ماندگان راه هستم

فراقت سخت می آید ولی من
نشستم ، چون بنامت عهد بستم

تو گفتی در دل من لانه داری
و من آیینه ی دل را شکستم

پریشان خاطرم با جام خالی
در این میخانه هی چله نشستم

چنان غافل شدم از جام ساقی
در این میخانه گویی می  پرستم

سفر کردم که در یادم بمانی
ولی بیراهه رفتم ، بس که مستم

شکایت دارم از خود ، بیقرارم
که خود در را به روی خویش بستم

مرا آزاده می نامند یاران
اگر یاری کنی ، از بند رستم

جواد مهدی پور

قرار عاشقی ..

بسمه تعالی

شکستم تا تو پا بر جا بمانی

همیشه زنده  و  پویا بمانی

بیارم ماه را در زیر پایت

سرافرازانه پا بر جا بمانی

تمام عشق را در قاب کردم

که در آیینه ی زیبا بمانی

گرفتم دامن مهر و وفایت

که برگردی و در  اینجا بمانی

قسم خوردم که مجنون تو باشم

برایم تا ابد لیلا بمانی

قرار عاشقی امضاء نمودیم

که هم امروز هم فردا بمانی

شدم آدم که همراه  تو باشم

کنارم باشی و حوا بمانی

جواد مهدی پور

هوای عاشقی ..

                     بسمه تعالی

شبی از هزار شب ها که من از تو مینوشتم

به هوای باتو بودن که تویی  تو ، سر نوشتم

تو که باشی ای قرار دل بیقرارم ، آنروز

بخدا غمی ندارم که تویی گل  بهشتم !

و برای تو نوشتم که من از تو مینویسم

تو هم از سر رفاقت شدی آینه سرشتم

چه هوای دلنشینی به تو داشتم همیشه !

به تو از دلم نوشتم که من عاشق تو گشتم

تو هم از صمیم مهر و سر عشق آسمانی

به من اینچنین نوشتی " به تو گرم هست پشتم " !

همه هست آرزویم که همیشه با تو باشم

بهمین صفای نابت همه تخم مهر کشتم !!

و تو ای نگار دلکش که قشنگ و دلربایی

تویی آسمان آبی و من از نفیس خشتم !

جواد مهدی پور

محراب نماز ..

                    بسمه تعالی

باز ابروی تو محراب نمازم شده است
با تو در خلوت شب  راز و نیازم شده است

گره ِ سلسله ی موی تو را من زده ام
بارها این گره از سوی تو بازم شده است

تو چه از عاشق زانو به بغل می خواهی ؟
که مرا این همه اندوه تو سازم شده است !

من به زیبایی چشمان تو ایمان دارم
که همان غمزه ی جادوی تو رازم شده است

پلک بر هم که گذاری دلم آشفته شود
این اشاره همه ی حکم جوازم شده است

پرچم صلح  که افراشته ای بر سر من
باعث فخر من و اوج فرازم شده است

متحیر شده ام از حرکات لب تو
بر لبم آمده و سطح ترازم شده است

جواد مهدی پور