دیوان عشق ..

بسمه تعالی

سینه ی لرزان تو  تفسیری از " زلزالها " ست

صد گسل در زیر دل دارم که  گویی  " مالها " ست

مثل بم هر چیز در دل بود بیرون ریختم

اینهمه آوار بر روی دلم " اثقالها " ست

آبروی آسمان را می بری با روی خود

ابر های تیره گریانند زین غم  سالهاست

عشق چون اسباب پرواز است تا عاشق شوید

آنچه بالا می برد سیمرغ دل را ، بالهاست

 کم سخنرانی بکن ای شیخ  منبر خسته شد

آنچه مردم را کند گمراه ، قیل و قالهاست

خال کوبی می کنی از شیر بی یال و شکم

غافل از اینکه وقار شیر نر در یالهاست

من تفال می زنم  هر بار بر دیوان عشق

هر چقدر آوازه دارد حافظ ،  از این فالهاست

بوسه ای از خال هندوی تو مستم کرده است

عشق هم مدهوش از زیبایی آن خالهاست

جواد مهدی پور